Historia KDK w dużym skrócie
Lata 1972-1979
Kutnowski Dom Kultury (początkowo pod nazwą Powiatowy Dom Kultury) został uroczyście otwarty po trzech latach budowy 30 kwietnia 1972 roku. Pierwszym dyrektorem został ówczesny kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Kutnowskiej Kazimierz Jóźwiak. Sprawował tę funkcję do swej nagłej śmierci w maju 1979 roku.
W kalendarium imprez z pierwszych lat dominują przede wszystkim imprezy estradowe. Na naszej scenie wystąpili wszyscy popularni w owych latach artyści, grały teatry Jaracza i Nowy z Łodzi, teatr z Gniezna, operetki z Poznania i Bydgoszczy. Odbywały się koncerty muzyki poważnej, koncertowała filharmonia łódzka, tacy artyści jak Halina Czerny Stefańska, Piotr Paleczny. Dzięki współpracy Zespołu Pieśni i Tańca z zespołami zagranicznymi gościliśmy zespoły z Jugosławii, Węgier, Bułgarii.
Odbyły się: pierwszy turniej szachowy, pierwsze cykliczne spotkania „W podróż dookoła świata”, pierwsze Dni Kutna, a przede wszystkim w 1975 roku I Kutnowski Jarmark Różany.
Corocznie organizowano wiele akademii ku czci, rocznic, świąt branżowych – przede wszystkim koncerty „A po pracy jest zabawa” dedykowane kolejnym kutnowskim zakładom pracy. Dawały one okazję do występów amatorskich zespołów, przede wszystkim Zespołu Pieśni i Tańca, który przez wiele lat był wizytówką KDK.
Odbywało się też wiele wystaw organizowanych we współpracy z Biurem Wystaw Artystycznych w Łodzi, a także wystawy kutnowskich fotografików, filatelistów, malarzy amatorów.
2 września 1972 roku filmem produkcji angielskiej pt „Waterloo” rozpoczęło pracę kino w Powiatowym Domu Kultury, a w grudniu tego roku zainaugurował działalność Dyskusyjny Klub Filmowy.
Powstawały kolejne zespoły i sekcje: fotograficzna (później Kutnowskie Towarzystwo Fotograficzne), zespół wokalno-taneczny „Płomienie”, Synkopy, sekcja modelarska, dziecięcy zespół tańca ludowego i Teatr Małych Form.
W lipcu 1979 roku, po śmierci Dyrektora Kazimierza Jóźwiaka, na to stanowisko powołany został Jerzy Papiewski i rozpoczęła się nowa epoka w życiu KDK.
Lata 80.
Lata 80. w KDK to liczne imprezy estradowe, spektakle teatralne przede wszystkim Teatru Płockiego, akademie, święta firmowe itp. W ten kulturalno-oświatowy schemat wdziera się powoli „nowe”. Na scenie KDK zagrały wtedy najwybitniejsze zespoły rockowe owych lat: Bajm, Maanam, Kombi, TSA, Republika, Dżem… W estradowym życiu pojawiają się też kabarety” Długi, Skauci Piwni, Tey, Spotkanie z Balladą.
Z ciekawostek: w 1986 roku Zespół Pieśni i Tańca wystąpił z okazji 40 lecia ORMO, w 1987 – dla uczestników turnieju baseballowego, w 1988 z okazji swego 20 lecia. Odbywa się Przegląd Chórów Szkolnych miasta Kutna, I Turniej tańca Towarzyskiego (1986), turnieje i symultany szachowe. Działa Klub Seniora (tak jakby prekursor dzisiejszego Uniwersytetu Trzeciego Wieku), Dyskusyjny Klub Filmowy, Klub muzyki country, klub filatelistów, klub Pszczółki Mai, Klub Miłośników Przyrody, kursy tańca, dyskoteki, pierwsze kursy języków obcych. A więc rozwija skrzydła amatorski ruch artystyczny, działalność hobbystów i pasjonatów. Jest to czas rozwoju działalności Teatrzyku Kukiełkowego, później Dziecięcego Teatru bajki „Puszek” prowadzonego od początku do dziś przez Jadwigę Rzetelską (33 lata pracy w KDK). Najważniejsze przedstawienia przygotowane przez „Puszków” w tych latach to: Marysina służba, Lis Przechera, Bal u Króla Lula, Podwórkowcy, Mucha przed sądem.
Również do dziś istnieje wywodząca się z Teatru Małych Form założona w 1984 roku Grupa Teatralna „od jutra”. Przedstawienia z lat 80. to przygotowane przez Teresę Mosingiewicz: „od jutra nikt”, Runął już ostatni mur, Cyfrowa gra, Wieczór liryczny, I ku Polszcze szli.
W 1985 roku na mapie kulturalnej Kutna pojawia się pierwszy i przez wiele lat najważniejszy autorski projekt artystyczny Jesienne Spotkania Teatralne wymyślone przez Teresę Mosingiewicz i Darka Sikorskiego. Spektakle teatrów zawodowych i alternatywnych, recitale piosenki aktorskiej, monodramy składały się na program Jesiennych. Będziemy jeszcze o tym mówić w latach 90.
Lata 90.
Po ukonstytuowaniu się w Kutnie odrodzonego samorządu, dyrektorem KDK w sierpniu 1990 roku zostaje Teresa Mosingiewicz. Funkcję tę pełni do września 2000 roku, a ponownie od 2003 r. do dziś.
Pracę w KDK rozpoczynają Krzysztof Ryzlak, który przejmuje opiekę nad Grupą Teatralną „od jutra”, Bożena Sapiejka, Agnieszka Dąbrowska, Andrzej Jóźwiak. Powstają sekcja muzyczna z nauką gry na instrumentach klawiszowych i gitarze, zespoły taneczne, m. in. Zespół Tańca Nowoczesnego „Debiut”. Teatr Bajki Puszek przygotowuje gromadzące wielką publiczność musicale „Pod poduszką” i „Na trzepaku”, w repertuarze Grupy Teatralnej „od jutra” pojawiają się pierwsze monodramy, w 1994 roku rozpoczyna ona drugie dziesięciolecie istnienia i tradycję koncertów benefisowych. Na naszej scenie występują zespoły „Stare dobre małżeństwo”, „Nocna zmiana bluesa”, śpiewa Stanisław Sojka, Edyta Geppert, Ewa Błaszczyk… Występują też kutnowskie zespoły rockowe Alastor, Nightmare i wiele innych o zapomnianych dziś nazwach. Grają one również na licznych w owym czasie koncertach charytatywnych, m. in. na rzecz kutnowskiego Hospicjum. Nadal najważniejszym projektem tych lat są Jesienne Spotkania Teatralne, które gromadzą zawsze liczną publiczność i najlepsze teatry owych lat. Kilkakrotnie występuje Polski Teatr Tańca z Poznania, gościmy Teatr Stu z Krakowa , Marka Grechutę, Grzegorza Turnaua, Jana Peszka, Zbigniewa Zapasiewicza… W 1994 roku na scenie KDK pojawia się sam Mistrz Jeremi Przybora, wielki przyjaciel Kutna.
Pojawiają się też nowe projekty, w 1993 roku Letnie Spotkania Artystyczne, w 1995 Przegląd Teatrów Dziecięcych „Łapa”, w 1998 Konfrontacje Różnych Form Tanecznych. Muzyczną scenę wspiera cykliczna impreza „Coctail wiosenny czyli muzyczne powitanie wiosny”, na którym występują zespoły Dżem, Voo Voo i inne. Cyklicznie KDK organizuje Noc Świętojańską, maraton filmowy „Skazani na kino”, Dni Filmu Polskiego ze spotkaniami z twórcami, Tryptyk – spotkania ze sztuką, koncerty „Mistrzowie gitary”. Odbywają się pierwsze finały Wielkiej Orkiestry Świątecznej pomocy. Pojawia się Galeria Domowa z wystawami młodych artystów plastyków związanych z Kutnem. Rozwija się Święto Róży, za sprawą Agnieszki Dąbrowskiej wystawa z roku na rok uzyskuje florystyczny charakter, urozmaicają ją Koncerty Wśród Róż nawiązujące do muzykowania ogródkowego, na których grają wybitni instrumentaliści z Konstantym Andrzejem Kulką na czele. W 1997 roku Święto Róży urozmaica festyn lata z Radiem w Parku Traugutta.
Historia KDK po roku 2000
Czyli dwudziesty pierwszy wiek, który ciągle trwa.
We wrześniu 2000 roku dyrektorem KDK została Katarzyna Rosa ( do marca 2003 kiedy na to stanowisko powraca Teresa Mosingiewicz). Jej dyrekcja zaznaczyła się dużą ilością spotkań warsztatowych, koncertami jazzowymi (np. Jazzowa inwazja na Kutno), zaistnieniem w KDK zajęć i imprez ekologicznych (Dni Kutna). W 2002 roku zainstalowaniem w kinie KDK systemu dźwięku Dolby Digital rozpoczyna się unowocześnianie bazy KDK zakończone wielką modernizacją w latach 2010-2011.
Do 2004 roku odbywają się Jesienne Spotkania Teatralne, a w 2005 z inicjatywy Krzysztofa Ryzlaka pojawia się nowy projekt – Stacja Kutno Ogólnopolski Konkurs Piosenek Honorowego Starosty Kutnowskiego Jeremiego Przybory. Do stałej i doświadczonej kadry merytorycznej KDK przybywają nowi instruktorzy, przede wszystkim Artur Fryz, poeta i dziennikarz, który wzbogaca mapę kulturalną Kutna międzynarodowym projektem Festiwal Złoty Środek Poezji z koncertami, spotkaniami poetyckimi, debatami i turniejem jednego wiersza.
Odbywają się Ogólnopolskie Turnieje Tańca Towarzyskiego i intensywnie rozwijają się zajęcia taneczne, również bboyowe i hip hopowe.
Wystawa Róż i Aranżacji Florystycznych w ramach Święta Róży rozrasta się florystycznie, swe prace pokazują najlepsi polscy floryści oraz artyści z Rosji, Litwy i Łotwy. Oryginalne tematy, np. „Róże Andersena” czy „Teatr w płatkach róż” inspirują florystów do tworzenia wspaniałych dzieł florystycznych.
Dziś Kutnowski Dom Kultury to jedno z najnowocześniejszych kin samorządowych w województwie łódzkim, dwie sale baletowe tętniące zajęciami tanecznymi dla wszystkich chętnych, galeria wystawowa goszcząca obrazy wybitnych polskich artystów. Nasze dziś to kontynuacja najciekawszych działań, dużych ogólnopolskich projektów z tym najstarszym, w którym właśnie uczestniczymy – wystawy róż rozpoczęliśmy 38 lat temu, a dziś hasło promocyjne miasta to „Kutno miasto róż”.
I nasze najmłodsze dziecko – Centrum Teatru, Muzyki i Tańca otwarte jako filia KDK w roku naszego 40 lecia.
Zapraszamy do nas!
Łączymy kulturę z rozrywką, spontaniczność z doświadczeniem i młodość z dojrzałością.