KDK: Stany liminalne – Olga Pałka Ślaska / Sybilla Skałuba – wystawa

Olga Pałka-Ślaska

Urodzona w 1980 roku w Katowicach. W latach 1999–2004 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Dyplom z wyróżnieniem zrealizowała w Pracowni Druku Wklęsłego prof. Jana Szmatlocha oraz dyplom dodatkowy w Pracowni Malarstwa prof. Jacka Rykały. Autorka dziewięciu wystaw indywidualnych oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw oraz przeglądów grafiki w kraju i za granicą. Laureatka licznych stypendiów i wyróżnień, m.in. : 2009 – Nagroda Regulaminowa Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie, 2015 – Nagroda Międzynarodowego Biennale Grafiki w Guanlan, Chiny, 2016 – Utazu Art Awards, Kagawa, Japonia. Prace w zbiorach muzealnych i prywatnych w kraju i za granicą. Od 2006 roku zatrudniona w macierzystej uczelni w charakterze nauczyciela akademickiego w Katedrze Grafiki na Wydziale Artystycznym, gdzie w 2012 roku obroniła tytuł doktora sztuki.

Sybilla Skałuba

Pracownia Druku Wypukłego  / Katedra Grafiki / Wydział Artystyczny
Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach

Urodzona w Gliwicach. Dyplom główny na Wydział Grafiki Warsztatowej w Pracowni Wypukłodruku prof. S. Kluski. Dyplom dodatkowy w Pracowni Malarstwa Prof. J. Rykały na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w 2003. Obecnie samodzielny wykładowca i asystent w Pracowni Wypukłodruku Prof. M. Pałki w Katedrze Grafiki na Wydziale Artystycznym  Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Doktorat Sztuki w 2009. Członek Stowarzyszenia – Teatr Rawa.Właściciel Galerii Sztuki Współczesnej BIBU. Interesuje ją głównie grafika oraz rzeźba, a w szczególności zagadnienie matrycy jako obiektu. Uczestniczyła w wielu projektach (m.in. “Projekt Connect : z British Council, Arts Council of England, “Pure Print Porto”, Universidade do Portugalia) i wystawach w Polsce i za granicą (Chiny, Japonia, Włochy, Austria, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Węgry, Bługaria, Hiszpania, Portugalia, Niemcy).

Stany liminalne. 

Ciało posthumanizmu nie wyłącznie ludzkie mimo kluczowego założenia, że każde życie jest wcielone ale ciało całkowicie lub częściowo organiczne, wspomagane przez technologie powstałe dzięki genetycznym modyfikacjom i syntetycznemu DNA. Inercyjność i niezmienność cielesności – materialności życia, mimo że zastana, teraz twórcza i innowacyjna.

Limanalne życie podważa granice między tym, co ludzkie, a tym, co nie-ludzkie.

Organy, tkanki, linie komórkowe, komórki macierzyste, tkanki do transplantacji i ludzkie embriony oddzielone od organizmu pochodzenia uzyskują status nieoczywisty i nie są „ani zbędnym bio-produktem, ani w pełni ludzką istotą” pozostając w sytuacji przejścia. Limanalne życia balansują na granicy naszych witalnych taksoni testując ich wytrzymałość czy to społecznych, etycznych czy biologicznych. Ingerujemy w sposoby naszego zapłodnienia, rodzenia się, życia, starzenia się i umierania, uzależniając się w pełni od biomedycyny. Gdzie jest granica w drodze do osiągnięcia formy całkowice od Nas zależnej hybrydy czy cyborga ? Będziemy ciałem ludzkim czy zbiorem obcych symbiontów.

Stan liminalny jest stanem “pomiędzy”, betwixt and between. Uczestnik liminalnych procesów jest istotą zawieszoną jak duch Yōkai nie wiadomo gdzie, nie znającą siebie, nie mającą punktów oparcia, ale za to, z konieczności niejako, otwartą na to, czego nie zna i nie wie.

Przechodząc transformację liminalną skazany jest na etap przejścia: fazę oddzielenia (uczestnika od społeczności i dotychczasowej jego sytuacji bytowej), następnie fazę marginalną, “bycia poza”, którą wypełniają ryty liminalne, a po przekroczeniu progu fazę włączenia na nowo, powrotu do społeczności. W europejskiej filozofii Zachodniej cały świat jest przestrzenią liminalną, ponieważ sacrum jest obecne wszędzie. W zestawieniu do Wschodniej filozofii, gdzie wyraża duchowość próbującą nazwać i ująć w ramy to, co dziwne, niewyjaśnione i niepokojące w codzienności,

Tworzę, obserwując obok z pozycji nienaruszonej i stabilnej z własnego miejsca pochodzenia, bohaterów, „duchy liminalne”, opowieści o emigracji jakże kontrowersyjnej w kontekście obecnych problemów Świata. Opowieści u  podstaw której stawiam  Drzewo Kosmiczne, Drzewo Świata, drzewo łączące siły podziemne (przez korzenie) ze sferami kosmicznymi (korona) i życiem na ziemi (pień).

Drzewo ale tylko jego część, plaster nagle odcięty i oddzielony od ziemi, organizmu pochodzenia, korzeni uzyskuje  status nieoczywisty. Jego historia, zapisana kodem natury poprzez kolejne warstwy, które wraz z upływem czasu narastają jedna po drugiej, zostaje zatrzymana, ujawniając progowe chwile i miejsca, gdzie tajemnicze, mgliste prawdy i nie dające się określić doświadczenia, które umacniają wiarę, zderzają się z niepodważalnymi faktami z rzeczywistości nowo zastanej.

Dr. Sybilla Skałuba

Uroczyste otwarcie wystawy 7 marca 2019 o godz. 17:00 w Galerii Okno na Sztukę Kutnowskiego Domu Kultury. Wystawę oglądać będzie można do 5 kwietnia.