KDK: Interwencja – Wystawa Pracowni Rzeźby

INTERWENCJA
Obecna wystawa jest wspólną prezentacją prac dr Antoniego Grabowskiego, dr Krzysztofa Franaszka oraz ich studentów. Program Pracowni Rzeźby i Rysunku na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie ma na celu, zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami rzeźbiarskimi oraz pokazanie im dróg i technik, które mogą świadomie wykorzystywać podczas twórczych realizacji.
Studenci zaczynają pracę od prostych brył, zapoznają się z podstawowymi zagadnieniami rzeźbiarskimi, takimi jak synteza formy, proporcje, statyka i dynamika, symetria, asymetria, kontrast: wielkości, kierunków, form miękkich i twardych.
Młodzież w trakcie pracy jest uwrażliwiana na naturę i jej bogactwo, jako nieskończone źródło inspiracji. Studium głowy jest stałym zadaniem dla studentów trzeciego semestru.
Ważnym elementem kreacji wykorzystywanym w pracowni jest fotografia. Jedno z zadań polega na wykreowaniu własnym ciałem przed obiektywem syntetycznej formy, która może funkcjonować jako skończone dzieło lub jako inspiracja do przestrzennej kreacji. Uogólnienie sylwety autorzy uzyskują wykorzystując tiul, lajkrę, ruch fotografowany na długim czasie lub w świetle stroboskopu.

Ważnym procesem kształcenia studentów w pracowni jest rysunek. Zaczynając od szybkich rysunków w szkicowniku, przez rysunki które są podstawą rozpoczęcia pracy rzeźbiarskiej. Studenci podejmują próby rysowania na dużych formatach 200 x 100 cm, a nawet 200 x 200 cm. W efekcie tych działań rysunek zyskuje autonomię i nie pełni funkcji tylko suchego rysunku wykonawczego. Staje się dziełem na równi z rzeźbą czy fotografią.
Kolejnym zestawem zadań są zadania z przedmiotem np.: przedmiot z duszą, narządzie ukojenia lub obiekt irytacji. Temat, hasło inspiruje do działania, ale mocno chcę podkreślić ważny aspekt wnikliwego słuchania studenta, tak aby to w jego nieśmiałym szkicu był początek efektownej pracy.
Działania ze studentami omawiane są w dwóch aspektach formalnym oraz kontekstualnym.
Podstawą do twórczego działania jest subiektywne doświadczenie i znajdowanie formy i środków do jego wyrażana.

Proponowane zadania rzeźbiarskie dla studentów Wydziału Architektury Wnętrz mają poszerzać myślenie o formie i jej relacjach przestrzennych. Zadania tak są formułowane, aby to kształcenie przeprowadzać w kontekście czystej sztuki bez znamion użytkowych.

Na wystawie znalazły się obiekty minimalistyczne inspirowane geometrią jak również kilka przykładów zmierzenia się w różnych technologiach z autoportretem. Prezentujemy prace, które powstały w wyniku niewerbalnego buntu i interwencji na otaczającą nasz rzeczywistość lub z chęci formalnego zaakcentowania swojej obecności.

dr Antoni Grabowski

Antoni Grabowski, Krzysztof Franaszek, Artur Cieciórski, Joanna Gaworska, Maksymilian Judyn, Ewelina Jezierska, Anna Kociszewska, Volodymyr Melemuka, Beata Michalczyk, Honorata Paprot, Ania Patronowicz, Zuzanna Trzcińska